main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

19 Νοε 2014

Η Παναγία οικονόμησε … Όρος 2014 ( Μέρος 6 )


Βιγλολαυριώτες συναντώ , ατρόμητους ακρίτες …
Σταυροδικέφαλο βαστούν Χριστού οι ερημίτες !
Τον κυματίζουν στα ψηλά στης εσχατιάς τα μέρη  …
Λεύτεροι και αδούλωτοι αγιάζουν το αγέρι  !

Συντεταγμένες και μιστρί , ράσα χιλιοφθαρμένα 
Στην πέτρα του όρους του Σινά προσεύχεται για σένα ! 
Του Αγίου Μηνά έχει φρόνημα και το σπαθί κρατάει
Ειρήνη μόνο επιζητά  κι όλους τους αγαπάει !


Λιόλουστο μεσημέρι στην Βίγλα  στον Ακράθω …Από παντού προβάλλουν ασκηταριά ερημικά και αγέρωχα . Αιώνες και καιροί τα σημάδεψαν,  κάνοντάς τα μέρη αναπόσπαστα στου Ποιητή την πάνσοφη φτιάξη . Στεκόμαστε στα ψηλότερα αγνάντια και ανασαίνουμε μυρωμένο οξυγόνο . Φωνάζουμε , να ακουστεί η χαρά μας όσο πιο μακριά … Προσπαθούμε να …αγγίξουμε θάλασσα και ουρανό στο σμίξιμό τους . Ο Μιχάλης και ο Θεοδόσης θέλουν να στείλουν μακριά τις πέτρες τους , ο Γιώργης κι ο Νικόλας χαίρονται σαν νιογέννητοι την ελευθερία των αισθήσεων . Άκραθως ! 

Το ακρωτήρι των γενναίων ερημιτών του Όρους! Κατεβαίνουμε προς το κελλί της Αγίας Σκέπης . Μας υποδέχεται ο Γέροντας Πατάπιος .
 Όλα γύρω μαρτυρούν πως η αγάπη κατοικεί εδώ . Όλα δείχνουν τον Θεό . Όλα από Αυτόν και για Αυτόν  …
Κρήνες σκαλιστές , παρτέρια ολόχρωμα , κηπάκια κατάγιομα από ανθούς και δέντρα αμέτρητα στο μπαλκονάκι της Βίγλας το νοικοκυρεμένο και μαγευτικό.
  

Στο Αρχονταρίκι δίπλα στην μικρή τράπεζα, ο πατήρ Πατάπιος μας προσφέρει κέρασμα και μας μιλά ήρεμα και απλά  . Απέναντί μου,  ένα καδράκι με δυο μορφές Γερόντων . 

Και πάλι ο πατήρ Επιφάνιος μπροστά μας στο πλάι του Αγίου Πατρός  Ανθίμου του Μικραγιαννανίτη . 


Ήταν  ο πνευματικός μου ! μας λέει ο πατήρ Πατάπιος ! Αγιασμένη μορφή ! Την ευχούλα του να έχουμε ! Και ο πατήρ Επιφάνιος τι μέγεθος ! Γι αυτό τους έχω μαζί να μας ευλογούν οι Άγιοι Γέροντες ! Προσκυνήσαμε στο εκκλησάκι της Αγίας Σκέπης που σε λίγες μέρες θα εόρταζε . Εδώ διατηρούν ακόμα την παλαιά τάξη του μηναίου και εορτάζουν την Θεομητορική πανήγυρη την 1η Οκτωβρίου , 13 με το παλαιό . Έπειτα κατεβήκαμε στο τελευταίο διάζωμα και εισήλθαμε  στην εκκλησιά του Αγίου Παταπίου . Μπροστά στο μικρό Ιερό της , το τίμιο λείψανο του Αγίου , μας υποδέχτηκε χαρίζοντάς μας άλλη μια σπάνια στιγμή γαλήνιας τρυφής . Αποχαιρετίσαμε τον Γέροντα και πήραμε τον ανηφορικό δρόμο για το κελί του πατρός Ιωσήφ του Βιγλιώτη . Εργασίες στην αυλή του κελιού με την ονειρεμένη  Θέα . Είκοσι πέντε χρόνια τώρα ο Μοναχός παλεύει να το αναστηλώσει …
Μα πιο πολύ μάχεται  με της φύσης τα στοιχειά  ! Θέλει γενναιότητα σπάνια για να ζήσεις εδώ πάνω . Σεισμός οι βροντές που κάνουν τη νύχτα μέρα  κι οι κεραυνοί κι οι κρότοι και οι εκρήξεις τους  που φοβίζουν ανείπωτα . Μα με τον καιρό ο ασκητής τα συνήθισε όλα τούτα μα πάντα αγρυπνεί και γρηγορεί . 
Κι ένα πεζούλι το πιο ψηλό του Ακράθωνα ,  να μας θυμίζει τις φορές που σε φωτογραφίες έχουμε δει τον Γέροντα να χαιρετά τους ιπτάμενους λεβέντες της Πατρίδας μας , όταν  περνούν από πάνω , κυματίζοντας τις σημαίες τις ένδοξες .
Την Ελληνική και του Βυζαντίου . Θέλαμε όσο τίποτα να τον ανταμώσουμε αυτόν τον περήφανο Μοναχό  με την γενναία καρδιά ,την πάντα αδούλωτη .  Το «πνευματικό ραντάρ» όλων των αξιόμαχων πιλότων της πολεμικής αεροπορίας . Στην πόρτα του κελιού υπήρχαν οδηγίες . Χτυπήστε δυνατά την καμπάνα και περιμένετε. Άλλο που δεν θέλαμε εμείς . Αντιλάλησε η χαράδρα από την γλυκολαλιά της . Βγήκε ο Γέροντας ! Αεικίνητος σαν αετός  και χαμογελαστός σαν παιδί  ! Μας άνοιξε να προσκυνήσουμε στον Άγιο Μηνά τον προστάτη του και έπειτα μας πέρασε στο Αρχονταρίκι με τα πολλά βιβλία  . Ντυμένος με ένα παλιό όλο μπαλώματα σκονισμένο  αντερί ,  στάθηκε για λίγο να ανασάνει  από την συνεχή προσπάθεια  που καταβάλλει για να φτιάξει το κελάκι του  προς δόξαν Θεού . 
Το μαρμάρινο ψηφιδωτό της εισόδου , δικό του κομψοτέχνημα . Αληθινός τόπος προσευχής , με μια πέτρα από το όρος Σινά στο κέντρο του να το αγιάζει . Μα και το απότομο κλιμακοστάσι ,  που πριν λίγες στιγμές αξιωθήκαμε να πατήσουμε στον πηγαιμό για το  σπήλαιο του Αγίου Αθανασίου,  δικός του μόχθος κι αυτός  ! Ακάματος ! μια λέξη ταιριαστή που  μπορείς να πεις  για να τον περιγράψεις ! Καλλικέλαδος εργάτης του Χριστού επίσης ! Στις αγρυπνίες της Λαύρας πάντα η φωνή του κινεί τις προσευχητικές  ψυχές ! Μαϊστωρ αληθινός !   
Γεμάτο το μικρό δωμάτιο  από εμβλήματα της πολεμικής αεροπορίας που τιμητικά του έχουν απονεμηθεί όλα αυτά τα χρόνια . Κάθε ένα και μια πρόσκληση  για ανάβαση στα υψηλά και τα αιώνια : Αιέν υψικρατείν ! Μετά δικαίου υγειάζειν ! Δια μόχθου τα άριστα ! Ιστορία μέλλοντος γνώσις εστί !  Όλα τόσο ταιριαστά με τον Πάτερ Ιωσήφ  ! Και μια στολή πιλότου κρεμασμένη , να θυμίζει σε όλους την ευγνωμοσύνη που τρέφουν οι ιπτάμενοι υπερασπιστές στον Γέροντά τους.  Πάνω της χαραγμένα τα διακριτικά : Ιωσήφ Μοναχός . Είσαι έτοιμος για το ταξίδι της ζωής !
-Από πού είστε πάτερ ; τον ρώτησε ο Θεοδόσιος που κάτι γνώριζε για τον τόπο της καταγωγής του , μα η απάντηση που του έδωσε ήταν τόσο όμορφη και απρόσμενη , φανέρωμα αφοσίωσης και αταλάντευτης αποταγής : -Απ τον Παράδεισο είμαι ! Μόνο που έπεσα κάτω και επιθυμώ να επιστρέψω κάποτε ! Διαβάζω σε μια μικρή κορνίζα με δικά του λόγια  δίπλα μου :  
π πτερύγων νέμων ρχόμενος ες τόπον ερήνης, ατε, λαμβάνει, κα φέρει τν ντως ερήνην ες τ πέρατα τς Οκουμένης. ωσφ Μοναχός, Βίγλα, γιον ρος. - Ειρήνη παιδιά μου ! Αυτή επιζητώ ! τίποτε άλλο ! Και υπομονή σε όλους και ιδίως σε αυτούς που ξεκινούν την πνευματική ζωή ! Όλους να τους αγαπάμε ! Εμείς με την πρώτη,  έχουμε την απαίτηση ο άλλος να γίνει φωστήρας της οικουμένης και Ρήτορας και καθηγητής του Πανεπιστημίου ! Οι Γεροντάδες πάντα στις οδοιπορίες βάζανε πρώτα να περπατήσει ο πιο αργός ! Με καταλαβαίνετε ;
Έρχονται πολλοί εδώ και συζητούμε . Κι είναι μερικοί που είναι πολύ μπερδεμένοι οι  καημένοι. Να ήρθε ένας τις προάλλες και άρχισε να μου λέει τις γνωστές θεωρίες για την προέλευση του ανθρωπίνου γένους …ότι δηλαδή προερχόμαστε από τον πίθηκο και άλλα τέτοια . Θυμήθηκα να του πω εκείνο που έλεγε ο Γέροντας Παϊσιος: Άμα η δεκαοχτούρα πει : δεκαεννιά , θα της βάλω είκοσι !  Μα εκείνος ο ευλογημένος συνέχισε να μου λέει για έρευνες που πιστοποιούν την εξυπνάδα του πιθήκου και άλλες μωροθεωρίες που δυστυχώς πολλούς πλανεύουν . Όση ώρα μιλούσε εγώ σιωπούσα και έκανα προσευχή και έλεγα Κύριε φώτισέ με να πω κάτι να βοηθήσω αυτόν τον άνθρωπο ! Και με φώτισε παιδιά ο Κύριος ! Βούρκωσαν τα μάτια του Γέροντα Ιωσήφ  με την θύμηση του Κυρίου ! Δεν τον ένοιαζε που φανερώθηκαν τα δάκρυα … - Του λέω λοιπόν : Βρε παιδάκι μου δεν έχω δει ποτέ μου ως τώρα έναν πίθηκο Προϊστάμενο στην Νάσα ή Γενικό Γραμματέα  σε ερευνητικό κέντρο! Τι θεωρίες είναι αυτές που καταρρίπτονται τόσο εύκολα; Kάποιος μέτριος ξεστόμισε μια ανοησία για να γίνει σπουδαίος και εμείς τον πιστέψαμε ;
Συνέχισε ο Γέροντας και εμείς δεν χορταίναμε να τον ακούμε .
–Ξέρω πιο καλά το κοράνι από την Αγία Γραφή ! μας είπε …Μας έφερε να δούμε λοιπόν μια πολύ δουλεμένη νέα συγκριτική μελέτη του πάνω στα εκεί γραφόμενα . Τα αντιπαρέβαλλε  με πολλά χωρία από το Ευαγγέλιό μας ! Ρίχνει άπλετο φως στην άγνοια των πολλών  που δυστυχώς πολλές φορές αβασάνιστα και ελαφρά τη καρδία , ασεβώς εξομοιώνει…
Κάποιος ασυναίσθητα κοίταξε το ρολόι του ! -Μην φοβάστε ! μας είπε. -Στις τρεισήμισι περνάει το μετρό για Λαύρα ! Ένας εργάτης μπήκε για λίγο και κάτι τον ρώτησε …- Τον είδατε παιδιά μου ;Έλληνας , Οικογενειάρχης πολύτεκνος από την Αθήνα .Μάστορας καταπληκτικός ! Ανεβαίνει εδώ πάνω και κάνει μεροκάματα γιατί δεν βρίσκει πουθενά δουλειά ! Άμα τον ακούσεις , όλη μέρα μες στην χαρά , δοξολογεί και ευχαριστεί που βγάζει το ψωμί των παιδιών του ! Αυτά να βλέπουμε ! Αυτούς τους ανθρώπους που υπομένουν και αγαπούν τα δώρα του Κυρίου ! 
Άντε τώρα να σας πάω στην Λαύρα για τον εσπερινό με το μετρό ! Μόνο που θέλουν φούσκωμα τα λάστιχα και κάτι κοτρώνες  ξεφόρτωμα ! μας είπε και με άφταστο βήμα άρχισε να ξεμακραίνει  προς το αγροτικό φορτηγάκι του .
Με τον Άγιο Μηνά Γέροντα πως τα πάτε ;πρόλαβα και τον  ρώτησα …
Τι να σου πω παιδάκι μου με εμένα που έχει μπλέξει !
Ξεφορτώσαμε τις πέτρες και ο Γέροντας με αστραπιαίες κινήσεις τις μετέφερε παραδίπλα ώστε να αδειάσει η καρότσα   .
Πήραμε τον δρόμο του γυρισμού . Ξεκινήσαμε οι 5 με τον Γέροντα οδηγό και φτάσαμε στην Λαύρα 15!! 
Καταλάβαμε τι εννοούσε μετρό ο πάτερ Ιωσήφ ! Έκανε συνέχεια στάσεις για να αναπαύσει  οδοιπόρους που επέστρεφαν για τον εσπερινό στο Μοναστήρι ! Εκεί τον περίμενε ένας ανώτατος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας που είχε έρθει να τον επισκεφθεί .

 Ίσα που προλάβαμε να πάρουμε την ευχή του και ένα τελευταίο χαμόγελο ελπίδας και μακροθυμίας Κυρίου . Στο στερέωμα της ψυχής μας πάντα το λάβαρο του Ακρίτα Μοναχού θα κυματίζει για όσο ζούμε                                                                     ( συνεχίζεται …)  

Νώντας Σκοπετέας
Η Παναγία οικονόμησε …
                                        Ημερολόγιο  Όρους 2014

Για προηγούμενες οδοιπορίες μας στο περιβόλι της Παναγίας μεταβείτε στο οριζόντιο μενού και στον τίτλο : Ημερολόγιο Όρους . 

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~